тъ делателемъ темъ. (Мф. 21:41) глаголашя
Ему. зълыя зъле погубитъ
и виноградъ предастъ инемъ де
лателемъ. иже въздадятъ ему
(плод)ы въ времена свое.(Мф. 21: 42) глагола имъ
(Иисусъ н)есте ли чъли николиже въ кни
(гах)ъ. каменъ егоже невреду створи
(шя) зиждющеи съ быстъ въ главю
юглю. отъ Господа быстъ и естъ дивъ
на въ очию нашею. (Мф. 21:43) Сего ради глаголю
вамъ еко отыметъ ся отъ васъ
Царствие Божие. и дастъ ся языку
(твор)ящуму плодъ его. (Мф. 21:44) и пады на ка
(ме)ни семъ скрушитъ ся. а на немъ
же падетъ сътретъ и. (Мф. 21:45) И слышавъ
ше архиереи и фарисеи притъчя Его
разумешя еко о нихъ глаголаше. (Мф. 21:46) и искюще
<…> и убоешя ся народъ по неже и еко
пророка имеахю. (Мф. 22:1) и отъвещавъ Иисусъ па
кы рече имъ въ притъчахъ глаголя.
(Мф. 22:2) уподоби ся Царствие небесъское человеку
цару. иже сътвори бракъ сыну своему
(Мф. 22:3) и посъла рабы своя призъвати зъ
ваныя на бракы и не хотеахю при
ти. (Мф. 22:4) пакы посъла ины рабы глаголя.