(Мф. 23:39) <…> гряды въ имя Господне. (Мф. 24:1) И ишъдъ Ии
сусъ изъ церкве идеаше и при
стюпишя ученици Его показати Е
му зъдание црковънае. (Мф. 24:2) Онъ же отъ
вещавъ рече имъ не видите ли въ
(с)ехъ сихъ. аминъ глаголю вамъ. не и
матъ остати зде каменъ на каме
не еже не разоритъ ся. (Мф. 24:3) Седящу
же Ему не горе Елеонъсте пристю
пишя къ Нему ученици едини глаголю
ще повеждъ намъ когда си бю
дутъ м что естъ знамение Твое
го пришествие и кончина века (Мф. 24:4) и о
тъвещавъ Иисусъ рече имъ блю
дете ся да никтоже васъ не прель
ститъ. (Мф. 24:5) мнози бо придютъ въ и
мя Мое глаголюще. азъ есмъ Христосъ и
многы прелъстятъ. (Мф. 24:6) услы
шати же имате брани. и слыша
ниа брани видите не ужасайте ся
подобаетъ бо всемъ симъ бы
ти нъ не тогда естъ кончина. (Мф. 24:7) вь
станетъ бо языкъ на языкъ.