и фарисеи. и люте еко
гневати ся. и престаати И.
о мъножаишиихъ. (Лк. 11:54) лаю
ште Его. уловити нечь
то отъ устъ Его. да на Нь
възглаголютъ. (Лк. 12:1) о нихъже съ
нъмъшемъ ся тъмамъ
народа. еко препирааху
другъ друга. Начятъ
глаголати кь ученикомъ Сво
имъ. пръвее вьнемле
те себе отъ кваса фари
сейска. еже естъ лице
мерье. (Лк. 12:2) Ничьтоже бо
покръвено естъ. еже не
отъкрыетъ ся. и тай
но еже не разумеетъ
ся. (Лк. 12:3) вь свете услыши
тъ ся. и еже къ уху глагола
сте. въ таилиштихъ.
проповестъ ся на крове
хъ. (Лк. 12:4) глаголю же вамъ друго
мъ Моимъ. не убойте