боты сквезе сеение. и на
чяшя ученици Его путь тво
рити. въстръгаюште кла
сы. (Мк. 2:24) и фарисеи глаголаху Ему.
виждь чьто творятъ въ су
боты. егоже не достоитъ.
(Мк. 2:25) и Тъ глаголааше имъ. несте ли ни
колиже чьли. чьто створи
Давидъ. егда требова. и въ
злака самъ и иже беаху съ
нимь. (Мк. 2:26) како вьниде въ храмъ
Божий. при Еви(авиа)фаре. архи
ереи. и хлебы предъложение
сънестъ. и ихъже не достое
ше ести. тъкмо иереомъ.
(Мк. 2:27) И глаголааше имъ Иисусъ. субота
человека ради быстъ. а не человекъ су
боты ради Темьже Господь
естъ Сынъ Человеческы суботе.
(Мк. 3:1) и въниде пакы въ сънъми
ште. И бе ту человекъ суху
руку имы. (Мк. 3:2) и назирааху И.
аште въ суботу ицели