(Мф. 3:11) <…> сапогу понести. Тъ васъ
крьститъ Духомь Святымь
и огнемь. (Мф. 3:12) Емуже лопата
въ руку Его. и потребитъ гу
мъно Свое. И съберетъ пь
шеницу. въ житьницу а плевы съжеже
тъ огнемь негасимымь.
(Мф. 3:13) тогда приде Иисусъ отъ Галилея
на Иорданъ. къ Иоану крь
стити ся отъ него. (Мф. 3:14) Иоанъ
же възбранеше Ему глаголя.
азъ требую отъТебе крь
стити ся. а Ты ли къ мне гря
деши. (Мф. 3:15) отъвештавъ же Иисусъ ре
че къ нему. остани ныне.
тако бо подобьно намъ естъ
съкончати всеку правду.
тогда остави его (Мф. 3:16) крьшть ся
Иисусъ. и възиде отъ воды.
и се отверъзошя ся Ему.
и виде Духъ Божий съходяшть.
еко голубь. (Мф. 3:17) и се гласъ съ небесе глаголя.