вы же видевъшеи не раскае
сте ся последъ яти ему веры.
(Мф. 21:33) иню притчю слышите.
Человекъ етеръ бе домовитъ иже
насади виноградъ и оплотомъ и
огради и скопа въ немъ точило
и създа стлъпъ и въдастъ и
делателемъ и отиде. (Мф. 21:34) егда же
приближиши ся время плодомъ.
посъла рабы своя къ делателе
мъ прияти плоды его. (Мф. 21:35) и имъше
делателе рабы его ового бишя
ового же убишя. ового же камение
мъ побишя. (Мф. 21:36) пакы посъла и
нъя рабы мъножеишя пръвы
хъ и створишя имъ такожде. (Мф. 21:37) по
следъ же посъла къ нимъ сынъ
свой глаголя. усрамеютъ ся сына мо
его. (Мф. 21:38) делателе же ти узревъше
сына решя в себе. сь естъ насле
дъникъ придете убиемъ и.
и удръжимъ достоение его. (Мф. 21:39) и
имъше извеся и вънъ из ви
нограда и убишя и. (Мф. 21:40) егда же приде
тъ господинъ винограда что сътвори