тъ и. да на Нь възглаголютъ.
(Мк. 3:3) и глагола человеку имуштуему
суху руку. стани по сре
де. (Мк. 3:4) и глаголи имъ. достои ли
въ суботы добро творити
ли зъло творити. душу спасти
ли погубити. они же мль
чааху. (Мк. 3:5) възъревъ на ня
съ гневомь. скръбя о окаме
нении сръдьца ихъ. глагола
человеку простьри руку твою.
и простьре. и утверъди ся
рука его цела екы другае.
(Мк. 3:6) И абье ишьдьше фарисеи.
съ иродианы съветъ сътва
реаху на Нь. како И бу погу
били. (Мк. 3:7) Иисусъ же отиде съ уче
никы Своими къ морю.
и многъ народъ отъ Галилея.
по Немь идошя. и отъ Июдея.
(Мк. 3:8) и отъ Ерисалима. и отъ Идумея.
и съ оного полу Иордана.
и суштеи отъ Туре и Сидона.