слышяштеимъ. (Мк. 4:25) иже бо а
ште иматъ дастъ ся ему.
а ижь не иматъ. и еже има
тъ отыметъ ся отъ него.
(Мк. 4:26) и глаголааше. тако естъ Царствие Божие
екоже человекъ въметаетъ семя
въ землу. (Мк. 4:27) и съпитъ. и въста
етъ ношть и дьнь. и семя про
зябаетъ. и растетъ екоже не
вестъ онъ. (Мк. 4:28) вь себе бо земле
плодитъ ся. прежде треву
по томь же класъ. по томь же
пьшеницу въ класе (Мк. 4:29) егда же
съзьреетъ плодъ. после
тъ сръпъ. настоитъ жятва.
(Мк. 4:30) и глаголааше. Чесому уподо
бимъ Царствие Божие. ли коей при
тъчи. приложимъ е (Мк. 4:31) еко гору
шьне зръне. еже егда въсе
но будетъ въ землю. мьне
всехъ естъ семенъ. земъ
ныхъ. (Мк. 4:32) и егда вьсено буде
тъ въздрастетъ. и будетъ