и огради и оплотомь. и иско
па точило. и съзъда стлъпъ
и въдастъ и тяжателемъ
и отиде. (Мк. 12:2) и посъла къ тяжа
телемъ рабъ въ время. да
отъ тяжателъ приметъ. отъ
плодъ винограда. (Мк. 12:3) и имъше
и бишя. и посълашя тъшть.
(Мк. 12:4) и пакы посъла къ нимъ дру
гы рабъ. и того камение
мь бивъше пробишя главу
ему. и посълашя бештьстъ
на. (Мк. 12:5) и пакы иного посъла.
и того убишя. и ины мно
гы. овы бьюште. овы
же убьеюште. (Мк. 12:6) Еште же и
меаше единого сына. възлю
бленааго своего. посъла
и того къ нимъ последи глаголя
еко посрамлеютъ ся сына
моего. (Мк. 12:7) они же тяжателе
видевъше и грядушть къ
себе решя. еко сь естъ на